0

GEO5

Контекстная справка

Tree
Settings
Программа:
Язык

Bierne parcie gruntu - teoria Rankina i Mazindrani’ego

Bierne parcie gruntu wyznaczane jest z następującego wzoru:

gdzie:

σz

-

pionowe naprężenie geostatyczne

Kp

-

współczynnik biernego parcia gruntu wg Rankin’a

β

-

nachylenie zbocza

γ

-

ciężar gruntu

z

-

przyjęta głębokość

-

współczynnik biernego parcia gruntu wg Mazindrani’ego

Współczynnik biernego parcia gruntu Kp wyznaczany jest z:

gdzie:

β

-

nachylenie zbocza

φ

-

kąt wewnętrznego tarcia gruntu

c

-

spójność gruntu

W przypadku braku tarcia (δ = 0) pomiędzy konstrukcją a gruntami niespoistymi (c = 0), powierzchnia gruntu jest pozioma (β = 0) a powstała powierzchnia poślizgu znajduje się na jednej płaszczyźnie ze zboczem:

teoria Mazindrani’ego jest redukowana do teorii Rankin’a. Współczynnik biernego parcia gruntu jest wówczas wyznaczany z:

gdzie:

φ

-

kąt wewnętrznego tarcia gruntu

Bierne parcie gruntu σp  wg Rankin’a dla gruntu niespoistego wyznaczana jest z:

gdzie:

γ

-

ciężar jednostkowy gruntu

z

-

przyjęta głębokość

Kp

-

współczynnik biernego parcia gruntu wg Rankin’a

Literatura:

Mazindrani, Z.H., and Ganjali, M.H. 1997. Lateral earth pressure problem of cohesive backfill with inclined surface. Journal of Geotechnical and Geoenvironmental Engineering, ASCE, 123(2): 110-112.

Скачайте бесплатную демо-версию GEO5.